ESG-rapportage: Wat het is, waarom het ertoe doet en hoe u het goed doet

Meer dan 90% van de grote organisaties publiceert nu ESG-rapporten. Dat aantal blijft groeien nu overheden, investeerders en zakenpartners aandringen op meer inzicht in de manier waarop bedrijven omgaan met milieu-, maatschappelijke en bestuurskwesties.

Wat begon als een vrijwillige inspanning, is op veel plaatsen een vereiste geworden. Regelgeving in de EU, het VK, de VS en andere markten verplichten nu ESG-openbaarmakingen voor duizenden organisaties. Tegelijkertijd verwachten investeerders en klanten duidelijke, consistente ESG-gegevens bij het nemen van beslissingen.

Wat is een ESG-rapportage?

ESG-rapportage, ook bekend als niet-financiële rapportage, houdt in dat u openbaar maakt hoe uw bedrijf presteert op het gebied van milieu, maatschappij en goed bestuur. Het geeft toezichthouders, investeerders, klanten en andere belanghebbenden een duidelijk beeld van hoe u risico’s beheert, aan normen voldoet en vooruitgang boekt op niet-financiële kwesties. In tegenstelling tot financiële rapportage, behandelt ESG-rapportage hoe uw bedrijf het milieu en de maatschappij beïnvloedt, en hoe die factoren uw bedrijfsprestaties zouden kunnen beïnvloeden.

Belangrijkste onderwerpen in ESG-rapportages

De meeste ESG-rapportages bevatten een mix van gegevens en beschrijvingen over een aantal belangrijke onderwerpen. Veel voorkomende onderwerpen zijn:

• Milieu: CO₂-emissies (Scope 1, 2 en soms 3), energiegebruik en -bronnen, watergebruik, vervuiling, afvalbeheer, en klimaatrisico’s en aanpassingsinspanningen.
• Maatschappij: Arbeidspraktijken en mensenrechten, DEI, prestaties op het gebied van gezondheid en veiligheid, en arbeidsvoorwaarden in de toeleveringsketen.
• Bestuur: Beleid op het gebied van ethiek en anticorruptie, structuur van en toezicht op de raad van bestuur, beloning van leidinggevenden en klokkenluiders- en klachtenmechanismen.

Deze onderwerpen zijn meestal gekoppeld aan interne beleidsregels, doelstellingen en prestatie-indicatoren. In het rapport wordt uitgelegd wat er gemeten wordt, wat er bereikt is en waar aan gewerkt wordt.

Veelgebruikte indelingen en rapportagekanalen

Er is niet één indeling voor ESG-rapportage. Hoe u rapporteert, hangt af van de vereisten van voor u geldende regelgeving, de verwachtingen van de klant en de interne capaciteit. De meestvoorkomende factoren zijn:

• Jaarlijkse duurzaamheids- of ESG-rapportages gepubliceerd op uw website
• ESG-openbaarmakingen geïntegreerd in uw belangrijkste jaarverslag (geïntegreerde rapportage)
• Aanmeldingen bij externe platforms of registers, zoals:
  • Het CDP (voor klimaat- en watergegevens)
  • Overheidsportalen (bv. nalevingsregisters van de EU of het VK)
  • Platforms voor beursrapportage

Veel organisaties structureren hun rapportage met behulp van gevestigde kaders. Deze kaders definiëren wat gerapporteerd moet worden en hoe het berekend moet worden, waardoor uw rapport consistenter en beter vergelijkbaar wordt.

Van vrijwillige naar verplichte rapportage

In het begin van de jaren 2000 was ESG-rapportage vrijwillig. Bedrijven creëerden rapporten over Corporate Social Responsibility (CSR) om goodwill te tonen of als reactie op druk van belanghebbenden. Er waren geen gemeenschappelijke normen en de rapportage liep sterk uiteen. GRI bood vroegtijdige structuur, maar adoptie was optioneel.

In de jaren 2010 begonnen investeerders en ratingbureaus aan te dringen op meer consistente ESG-gegevens. ESG-ratings en indexen zoals MSCI en de Dow Jones Sustainability Index maakten ESG-prestaties zichtbaarder. Kaders zoals SASB en TCFD zijn ontstaan om tegemoet te komen aan de vraag van investeerders naar beslissingsklare gegevens die gekoppeld zijn aan financiële prestaties.

Vanaf eind 2010 zijn overheden begonnen met het invoeren van verplichte ESG-openbaarmakingsregels. Enkele belangrijke mijlpalen zijn:

• 2017–2021: Landen als het VK, Japan en de EU begonnen TCFD-gerelateerde klimaatrapportage verplicht te stellen.
• 2021–2022: De EU heeft de CSRD voorgesteld en aangenomen, waarmee verregaande verplichte ESG-openbaarmaking werd geïntroduceerd.
• 2022: De ISSB werd opgericht om wereldwijde ESG-normen te harmoniseren.
• 2023–2024: De klimaatregel van de SEC heeft in de VS vooruitgang geboekt (maar is sindsdien in de ijskast gezet). Andere landen, waaronder Canada en Australië, gaan dezelfde richting op.

Hoewel er een duidelijke trend is naar convergentie, met kaders zoals TCFD en ISSB die de wereldwijde normen beïnvloeden, blijven er regionale verschillen bestaan. Deze verschillen zijn vooral merkbaar tussen EU- en VS-regelgeving, met name in reikwijdte, materialiteitsdefinities en betrouwbaarheidsvereisten.

Vrijwillige versus verplichte rapportage

Zoals we hebben besproken, begon ESG-rapportage als een vrijwillige activiteit. Organisaties publiceerden duurzaamheidsverslagen om vooruitgang te laten zien, investeerders aan te trekken of als reactie op druk van belanghebbenden. Dat is aan het veranderen.

In veel rechtsgebieden is ESG-openbaarmaking nu verplicht. Voorbeelden zijn:

• EU Richtlijn duurzaamheidsrapportering door bedrijven (CSRD): Van toepassing op grote EU-organisaties en enkele niet-EU-organisaties die in de EU actief zijn. Vereist gedetailleerde ESG-openbaarmakingen in lijn met de European Sustainability Reporting Standards (ESRS).
• Californische SB 253 en SB 261: Vereisen dat grote organisaties die zaken doen in Californië rapporteren over emissies en klimaatgerelateerde financiële risico’s.

Zelfs waar het niet verplicht is, wordt ESG-rapportage nog steeds op grote schaal verwacht: Investeerders willen vaak ESG-meetgegevens voordat ze beslissingen nemen, grote klanten vragen leveranciers om ESG-gegevens te delen, en banken en verzekeraars kunnen ESG-risicobeoordelingen gebruiken bij het vaststellen van hun tarieven.

Naar verwachting zullen de ESG-rapportagevereisten in de toekomst blijven toenemen. De toekomstige due diligence-wetten van de EU zullen rapportage over de toeleveringsketen introduceren. Andere landen zullen waarschijnlijk volgen met bredere mandaten voor sociale en bestuurlijke onderwerpen. Wat begon als een vrijwillige praktijk, is nu van cruciaal belang voor de naleving van de regelgeving en de bedrijfsstrategie op lange termijn.

Dus hoewel ESG-rapportage misschien niet in elke markt wettelijk verplicht is, zult u het waarschijnlijk toch nodig hebben om aan de verwachtingen van belanghebbenden te voldoen. Organisaties die internationaal actief zijn, moeten ESG-rapportage aanmerken als een standaardvereiste voor zakendoen, niet als een optionele extra.

Op wie is ESG-rapportage van toepassing?

ESG-rapportage was ooit voornamelijk het terrein van grote, beursgenoteerde bedrijven zoals die in de Fortune 500 of FTSE 100. Deze bedrijven stonden onder druk van investeerders, toezichthouders en ESG-ratingbureaus om transparanter te zijn over hoe zij duurzaamheidsrisico’s beheren. Tegenwoordig is die verwachting in veel rechtsgebieden een wettelijke vereiste aan het worden. Bijvoorbeeld:

• In de EU geldt de Richtlijn duurzaamheidsrapportering door bedrijven voor zowel beursgenoteerde als grote particuliere bedrijven.
• In de VS publiceren de meeste S&P 500-bedrijven al ESG-rapportages, en regelgeving van de SEC en wetten op staatsniveau, zoals SB 253 en SB 261 in Californië, maken klimaatgerelateerde rapportage verplicht.

Het is ook steeds vaker van toepassing op wereldwijde toeleveringsketens. Grote inkopers vragen leveranciers vaak om ESG-gegevens te delen als onderdeel van inkoopprocessen of nalevingscontroles. Dit betekent dat middelgrote bedrijven ESG-meetgegevens moeten rapporteren aan belangrijke klanten, zelfs zonder wettelijk mandaat. Gedragscodes voor leveranciers en ESG-vragenlijsten zijn nu gangbare onderdelen van het zakendoen met multinationals, dus het is duidelijk dat de verwachtingen op het gebied van ESG-rapportage aan het opschuiven zijn en niet meer uitsluitend iets zijn waar grote organisaties bovenop moeten zitten.

De sector doet er ook toe. Bepaalde sectoren (financiële dienstverlening, olie en gas, productie, zware industrie, consumptiegoederen) worden vanzelfsprekend strenger gecontroleerd dan andere vanwege de omvang of aard van hun milieu- en maatschappelijke gevolgen. Als uw bedrijf in een van deze sectoren actief is, is de kans groter dat u te maken krijgt met verplichte ESG-openbaarmakingen of hoge verwachtingen van belanghebbenden.

Nieuwe wetten veranderen de ESG-rapportagevereisten

Verschillende recente verordeningen laten zien hoe breed de reikwijdte van ESG-rapportage aan het worden is. De CSRD van de EU zal van toepassing zijn op veel buitenlandse bedrijven die een aanzienlijke omzet binnen de EU genereren. De Californische SB 253 verplicht bedrijven met een jaaromzet van meer dan een miljard dollar die zaken doen in Californië om hun uitstoot van broeikasgassen te rapporteren.

Zelfs kleinere bedrijven voelen de impact. Hoewel ze niet direct onder de ESG-wetgeving vallen, rapporteren velen vrijwillig. Dit wordt vaak ingegeven door de verwachtingen van investeerders, verzoeken van klanten of voorbereidingen op regelgeving die in de toekomst van toepassing zou kunnen zijn. ESG-rapportage is nu van invloed op bedrijven van elke omvang, direct of indirect, met name op bedrijven die op belangrijke markten actief zijn.

Hoe ESG-rapportage werkt: Het rapportageproces

ESG-rapportage volgt een gestructureerde cyclus. Het begint met het verzamelen van de juiste gegevens, vervolgt met prioritering en kaderselectie, en eindigt met het publiceren van het rapport. Elke fase ondersteunt het opbouwen van een duidelijke, bruikbare openbaarmaking die voldoet aan de toenemende verwachtingen van belanghebbenden en wettelijke vereisten.

Het verzamelen van ESG-gegevens

Het proces begint met het verzamelen van ESG-gegevens vanuit de hele organisatie. Hieronder vallen milieugegevens van operationele afdelingen, maatschappelijke gegevens van HR- en personeelsteams en bestuursgegevens van juridische of nalevingsfuncties. Omdat ESG-kwesties over verschillende afdelingen heen gaan, is samenwerking essentieel.

• Milieugegevens kunnen bestaan uit energieverbruik, uitstoot van broeikasgassen, afvalvolumes en waterverbruik.
• Maatschappelijke gegevens kunnen afkomstig zijn van HR-systemen die de demografische gegevens van het personeel, veiligheidsincidenten en trainingsuren bijhouden.
• Bestuursinformatie heeft meestal betrekking op de structuur van de raad van bestuur, ethisch beleid en nalevingscijfers.

Handmatig bijhouden is nog steeds gebruikelijk bij rapportage in een vroeg stadium, maar veel bedrijven gebruiken ESG-softwareplatforms om gegevens te centraliseren, de nauwkeurigheid te verbeteren en de werkdruk van de rapportage na verloop van tijd te verminderen.

Materialiteitsbeoordeling

Een materialiteitsbeoordeling helpt bij het bepalen welke onderwerpen in de rapportage horen. Het identificeert welke ESG-kwesties het belangrijkst zijn op basis van hun relevantie voor uw bedrijf en hun belang voor belanghebbenden.

Een logistiek bedrijf kan prioriteit geven aan CO₂-emissies en arbeidsomstandigheden in de toeleveringsketen. Een softwarebedrijf richt zich misschien meer op gegevensbescherming en het welzijn van werknemers. Het gaat erom dat u uw rapportage richt op de kwesties die risico, kansen en prestaties bepalen.

Bepaalde verordeningen vereisen nu “dubbele materialiteit”, waarbij wordt gekeken naar de invloed van ESG-factoren op het bedrijf en de invloed van het bedrijf op de maatschappij of het milieu.

Kiezen van een rapportagekader

Als u eenmaal weet wat u moet rapporteren, dan is de volgende stap om te beslissen hoe. ESG-rapportagekaders bieden richtlijnen over welke indicatoren u moet opnemen, hoe u ze moet berekenen en hoe u uw bevindingen moet presenteren.

De meeste bedrijven gebruiken een of meer van de volgende:

• GRI voor brede, stakeholdergerichte duurzaamheidsinformatie
• SASB voor sectorspecifieke, investeerdersgerichte rapportage
• TCFD voor klimaatrisico’s en bestuur
• CSRD-ESRS voor verplichte rapportage in de EU
• ISSB-standaarden voor wereldwijde afstemming en gebruik door investeerders

Het vroegtijdig kiezen van een kader helpt bij het vormgeven van de structuur en methodologie van uw rapport en verbetert de consistentie voor degenen die het rapport lezen.

Rapport voorbereiden en verifiëren

Nadat u gegevens hebt verzameld en uw kader hebt gekozen, begint u met het opstellen van het rapport. Dit omvat doorgaans een mix van:

• Context: Uw ESG-strategie, -doelstellingen en -beleid
• Meetgegevens: Prestatiegegevens voor elk hoofdthema
• Toelichting: Uitleg over voortgang, tegenslagen en plannen

De meeste rapportages bevatten visuele elementen zoals grafieken of vergelijkingen van jaar tot jaar. Sommige bevatten ook korte casestudies om lopende programma’s te illustreren. Het doel is om informatie te verstrekken die duidelijk is, en beslissingsklaar en ondersteund door bewijs.

Naarmate ESG-rapportage meer gereguleerd wordt, wordt externe waarborging steeds gebruikelijker. Dit betekent dat een externe partij geselecteerde ESG-gegevens controleert om te bevestigen dat deze nauwkeurig en traceerbaar zijn. In de EU vereist de CSRD beperkte waarborging voor gerapporteerde ESG-gegevens. Andere regio’s kunnen volgen met vergelijkbare vereisten. Waarborging verbetert de betrouwbaarheid van uw rapport en geeft belanghebbenden meer vertrouwen in de informatie die u verstrekt.

Publicatie, openbaarmaking en voortdurende verbetering

Na voltooiing wordt het ESG-rapport gepubliceerd. De meeste bedrijven:

• uploaden het naar de bedrijfswebsite
• nemen ESG-rubrieken op in hun jaarlijkse financiële verslagen
• verzenden geselecteerde gegevens naar platforms zoals CDP of portaalsites voor regelgeving.

De rapportagetijdlijnen volgen gewoonlijk de financiële kalender, met volledige rapporten die jaarlijks gepubliceerd worden. In sommige gevallen geven bedrijven ook kwartaalupdates over belangrijke ESG-indicatoren.

ESG-rapportage is geen eenmalige exercitie. Elke cyclus geeft u nieuwe inzichten in hoe uw organisatie presteert en waar ze kan verbeteren. U kunt uw dekking in de loop van de tijd uitbreiden door meer leveranciers te volgen, nieuwe ESG-indicatoren toe te voegen of aan te sluiten bij bijgewerkte kaders. De gegevenskwaliteit verbetert vaak met elke cyclus, en de rapportage wordt beter geïntegreerd met de bedrijfsplanning.

Belangrijke kaders en normen voor ESG-rapportage

Als u eenmaal weet over welke ESG-onderwerpen u wilt rapporteren, is de volgende stap om te bepalen hoe u die rapportage wilt structureren. Dat is waar kaders en normen om de hoek komen kijken. Ze vertellen u welke meetgegevens u moet opnemen, hoe u ze moet berekenen en hoe u uw gegevens op een voor anderen bruikbare manier kunt communiceren, of dat nu investeerders, regelgevende instanties of klanten zijn.

Sommige kaders zijn ontworpen voor algemeen gebruik, andere zijn sectorspecifiek, gericht op investeerders of wettelijk verplicht. Deze kaders worden steeds meer op elkaar afgestemd of gecombineerd om de complexiteit voor bedrijven die in meerdere markten rapporteren, te verminderen.

Er zijn twee soorten ESG-rapportagekaders:

• Vrijwillige wereldwijde kaders, waaronder het GRI, de SASB en TCFD, worden in alle sectoren en regio’s op grote schaal toegepast.
• Verplichte nationale of regionale kaders, zoals de CSRD van de EU, die in nationale wetgeving wordt omgezet.

Veel vrijwillige kaders hebben de regelgevende normen gevormd of direct beïnvloed. Het ESRS van de EU bouwt bijvoorbeeld voort op de concepten van GRI en TCFD. De ISSB-normen consolideren de SASB en TCFD onder één paraplu, met als doel om als wereldwijde standaard te dienen die regelgevers kunnen overnemen of waarop ze kunnen voortbouwen.

GRI: Brede, belanghebbendengerichte rapportage

Het Global Reporting Initiative (GRI) biedt een reeks standaarden voor bedrijven die hun impact op duurzaamheid duidelijk en consistent willen communiceren. GRI is een van de meest gevestigde en meest gebruikte ESG-kaders.

Het is ontworpen voor een breed scala aan belanghebbenden en ondersteunt een dubbele materialiteitsbenadering. Dat betekent dat u zowel rapporteert over hoe ESG-kwesties impact hebben op uw bedrijf als hoe uw bedrijf impact heeft op het milieu en de maatschappij. GRI bestrijkt het volledige ESG-spectrum, van emissies en energieverbruik tot arbeidspraktijken en mensenrechten. Het wordt vaak gebruikt als de ruggengraat van een duurzaamheidsrapport voor algemene doeleinden.

SASB: Sectorspecifiek en financieel van belang

De Sustainability Accounting Standards Board (SASB) biedt rapportagestandaarden voor 77 verschillende sectoren, elk met zijn eigen set ESG-kwesties die het waarschijnlijkst financieel van belang zijn. Dit kader is gericht op investeerders en kapitaalmarkten.

Met behulp van de SASB-standaarden kunnen bedrijven vaststellen welke ESG-meetgegevens het meest relevant zijn voor hun sector en hoe ze deze kunnen rapporteren op een manier die direct gekoppeld is aan de financiële prestaties. Het wordt vaak gebruikt naast bredere kaders zoals GRI om belanghebbenden een duidelijker beeld te geven van risico- en waardebepalende factoren. De SASB maakt nu deel uit van de International Financial Reporting Standards (IFRS) Foundation en is opgenomen in de ISSB-standaarden.

CSRD en ESRS: Verplichte rapportage in de EU

De Richtlijn duurzaamheidsrapportering door bedrijven (CSRD) van de EU is een verplicht rapportageregime dat ook geldt voor niet-EU-bedrijven die in Europa actief zijn boven een bepaalde omzetdrempel.

De CSRD vereist dat bedrijven rapporteren volgens de European Sustainability Reporting Standards (ESRS), die gedetailleerd en prescriptief zijn, en onderworpen aan een dubbele materialiteitsbeoordeling. Deze normen gaan verder dan het klimaat en omvatten ook praktijken in de toeleveringsketen, bestuur, personeelsgegevens en zorgvuldigheid op het gebied van mensenrechten.

Rapportages onder CSRD moeten digitaal gelabeld worden, verzonden worden aan regelgevende instanties en gewaarborgd worden door een externe partij. Naleving begint met gegevens voor het boekjaar 2024 voor grote bedrijven in de EU en zal zich vanaf daar uitbreiden. (Het zogenaamde stop-de-klok omnibusvoorstel werd van kracht, waardoor de toepassing van de richtlijn formeel met twee jaar werd uitgesteld voor golf 2- en golf 3-bedrijven.)

TCFD: Kader voor openbaarmaking van klimaatrisico’s

De Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD) biedt een structuur voor bedrijven om klimaatgerelateerde risico’s en kansen te rapporteren. De informatie wordt gegroepeerd in vier hoofdgebieden: bestuur, strategie, risicobeheer en meetgegevens en doelstellingen.

Hoewel TCFD vrijwillig is, is het in verschillende landen als vereiste aangenomen en heeft het de ontwikkeling van andere kaders sterk beïnvloed, waaronder ISSB en elementen van het ESRS van de EU. TCFD richt zich op de “E” in ESG, met name klimaat. Bedrijven gebruiken het vaak om het klimaatonderdeel van hun bredere ESG-rapportage te structureren.

ISSB: Wereldwijde basisstandaarden

De International Sustainability Standards Board (ISSB) werd opgericht om consistentie te brengen in ESG-rapportage in verschillende rechtsgebieden. De eerste twee standaarden, IFRS S1 en IFRS S2, werden in 2023 uitgebracht:

• IFRS S1 is een algemene standaard voor rapportage over alle duurzaamheidsgerelateerde risico’s en kansen die de waarde van een bedrijf kunnen beïnvloeden.
• IFRS S2 richt zich specifiek op klimaatinformatie en bevat de structuur van TCFD.

De ISSB-standaarden zijn bedoeld als aanvulling op de financiële verslaglegging en zijn gemaakt om aan de behoeften van investeerders te voldoen. Verschillende landen en beurzen overwegen al om deze standaarden als onderdeel van hun officiële regelgevende kaders in te voeren.

Samenvatting en belangrijkste verschillen

ESG-rapportage in de praktijk: Risicomanagement, due diligence en prestaties

ESG-rapportage doet meer dan externe belanghebbenden informeren; het ondersteunt kritieke interne functies zoals risicomanagement, naleving en operationele prestaties. De meetgegevens die u rapporteert, kunnen direct bepalen hoe uw bedrijf problemen identificeert, prioriteiten stelt en zich in de loop van de tijd verbetert.

Het rapporteren van ESG-gegevens helpt om duurzaamheid te verankeren in het risicomanagementproces van uw bedrijf. Als ESG-indicatoren consistent worden gemonitord, worden risico’s zichtbaarder en eenvoudiger te beheren. Als rapporten bijvoorbeeld een stijgende uitstoot of een hoog waterverbruik in droogtegevoelige regio’s laten zien, worden deze inzichten gebruikt voor operationele planning en risicobeperking. Op dezelfde manier kunnen herhaalde mislukte leveranciersaudits of lage voltooiingspercentages van ethiektrainingen bestuurlijke of sociale risico’s signaleren voordat ze escaleren.

Regelgeving verplicht bedrijven steeds vaker om due diligence aan te tonen met betrekking tot milieu- en mensenrechtenkwesties. ESG-rapportage creëert een structuur om die inspanningen te documenteren. Rapportages bevatten vaak details over leveranciersaudits, klachtenmechanismen, correctieve acties en trainingsprogramma’s. Voor wetten zoals de Duitse Supply Chain Act of de EU Richtlijn inzake passende zorgvuldigheid in het bedrijfsleven op het gebied van duurzaamheid, kan dit soort rapportage dienen als bewijs van naleving en helpen om de juridische en reputatieschade te beperken.

Intern zorgt de handeling van het rapporteren voor betere prestaties. Als ESG-meetgegevens worden gepubliceerd, is de kans groter dat het management duidelijke doelen stelt en de voortgang bewaakt. Als veiligheidsincidenten of diversiteitsratio’s van jaar tot jaar worden bijgehouden, zijn teams meer gemotiveerd om lacunes aan te pakken. Rapportage brengt discipline in de wijze waarop ESG-kwesties worden beheerd, vergelijkbaar met financiële KPI’s voor commerciële prestaties.

Betere ESG-prestaties gaan vaak samen met betere financiële resultaten. Door minder energie te gebruiken, verlaagt u de kosten. Het beheren van personeelszaken vermindert verstoringen en personeelsverloop. Transparant bestuur beperkt het risico op fraude of boetes. Dit alles draagt bij tot stabielere activiteiten en een sterkere waarde op lange termijn.

Veel bedrijven integreren nu ESG-meetgegevens in de bedrijfsstrategie, inclusief de verantwoording van het leiderschap. Het is niet ongewoon dat ESG-doelstellingen worden gekoppeld aan de beloning van leidinggevenden, om aan te geven dat duurzaamheid een bedrijfsprioriteit is en geen bijproject.

Klaar om beter te rapporteren?

EcoVadis helpt organisaties om ESG-gegevens om te zetten in duidelijke, bruikbare rapportages, ongeacht of u wilt voldoen aan wettelijke vereisten, wilt voldoen aan de verwachtingen van investeerders of risico’s in de toeleveringsketen wilt beheren. Onze instrumenten zijn ontwikkeld om elke fase van het ESG-rapportageproces te ondersteunen, van het verzamelen van gegevens tot het bijhouden van verbeteringen.

Praat met ons over hoe EcoVadis uw ESG-rapportage kan ondersteunen, van gegevensverzameling tot openbaarmaking.