Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD)
De CSRD breidt de scope van de Richtlijn Niet-financiële Rapportage (NFRD) uit door de vereisten van zijn voorganger aan te scherpen en uit te breiden. Dit zal gevolgen hebben voor ongeveer 50.000 bedrijven wereldwijd, aangezien zij over een breed scala aan onderwerpen moeten rapporteren, waaronder klimaatverandering, vervuiling, biodiversiteit, gebruik van hulpbronnen en werknemers in een waardeketen.
De Europese Commissie heeft de European Financial Reporting Advisory Group (EFRAG) opgedragen om gedetailleerde openbaarmakingsstandaarden te ontwikkelen om de vereisten van de CSRD in de praktijk te helpen implementeren, bekend als de European Sustainability Reporting Standards (ESRS).
Informatie vereist onder het ESRS
De eerste reeks van 12 normen omvat twee sectoroverschrijdende en tien thematische standaarden voor algemene informatieverschaffing voor alle sectoren. Een toekomstige tweede reeks zal sectorspecifieke standaarden bevatten, naast evenredige standaarden voor KMO's.
ESRS 1 Algemene vereisten
ESRS 2 Algemene toelichtingen
ESRS E1 Klimaatverandering
ESRS E2 Verontreiniging
ESRS E3 Water en mariene hulpbronnen
ESRS E4 Biodiversiteit en ecosystemen
ESRS E5 Materiaalgebruik en circulaire economie
ESRS S1 Eigen personeel
ESRS S2 Werknemers in de waardeketen
ESRS S3 Getroffen gemeenschappen
ESRS S4 Consumenten en eindgebruikers
Dubbele materialiteitsbeoordeling
Onder de eerste reeks ESRS bevat alleen ESRS 2 over algemene toelichtingen verplichte rapportagevereisten. Afgezien van ESRS 1, dat geen specifieke inhoud beschrijft maar algemene verslaggevingsconcepten geeft, zijn de 10 thematische standaarden (E1-E5, S1-S4 en G1) onderworpen aan de dubbele materialiteitsbeoordeling.
Dubbele materialiteitsbeoordeling van impact, risico's en kansen (IRO's) is de manier waarop bedrijven bepalen welke aspecten materieel zijn voor hun bedrijf en stakeholders en daarom in hun CSRD-rapporten moeten worden opgenomen.
CSRD-verslagen tijdlijn
De naleving van de CSRD zal gefaseerd worden ingevoerd tussen 2024 en 2029, te beginnen met grotere bedrijven met meer dan 500 werknemers, en kleinere bedrijven de tijd geven om te voldoen. Bedrijven van buiten de EU met dochterondernemingen of filialen in het blok zullen ook geraakt worden als ze een bepaalde drempel overschrijden.
Omzetting in nationale wetgeving
De CSRD is een richtlijn. Dit betekent dat het niet rechtstreeks van toepassing is in de nationale wetgeving en dat de lidstaten het moeten omzetten in nationale wetgeving.
Sancties voor niet-naleving en algemene regels voor handhaving worden aan elk EU-land overgelaten, dus de handhavingsprocedures en sancties kunnen er in de verschillende rechtsgebieden anders uitzien.